I T E M S ~ 7 0 1 - 7 2 5
God, het wordt weer kerstmis
- Geloven is dodelijk
Geloven werkt zeer verslavend; begin er niet mee
Geloven brengt u en anderen rondom u ernstige schade toe
Geloven veroorzaakt doofheid, verblinding en zinloos geweld
Gelovigen sterven jonger
Geloven veroudert uw geest
Geloven kan leiden tot een langzame, pijnlijke dood
Geloof bevat dogma's, indoctrinatie, paternalisme en onwetendheid
Bescherm kinderen: Spreek in hun bijzijn niet over geloven
Uw arts of uw apotheker kan u helpen te stoppen met geloven
Geloven kan de bloedsomloop verminderen en veroorzaakt impotentie
Geloven kan u uw voorhuid kosten- Op de thermiek van de bevalling steeg ze op naar een postnataal hogedrukgebied
- Huisarts: "Rookt u na de gemeenschap?"
Patiënte: "Ik weet 't niet, dokter. Eerlijk gezegd, heb ik er nooit zo op gelet."- Bij "vrijheid van godsdienst" stel ik me in de eerste plaats een situatie voor,
waarin je je bij "godsdienst" eigenlijk niets zinnigs meer kunt voorstellen- Het leven is een geschenk, maar je krijgt het niet cadeau
Rafi (6-12-2002)- Kerken waar in het openbaar wierook wordt verbrand,
dienen voorzien te zijn van een afzuiginstallatie- Amerika
La Pezzoli (7-12-2002)
Het enige land ter wereld waar een arm negerjongetje
kan opgroeien tot een beeldschone,
blanke vrouw- Optiehandelaren hebben op voorhand meer huiden verkocht dan er beren zijn.
Om de markt niet te verstieren moesten ze wel bokken gaan schieten.
Die strategie is mislukt. Ze zagen alleen maar beren op de weg.- Hoe beroerder het bedrijfsresultaat, hoe uitbundiger de kerstversiering
- Nee, heus! Davids zoon heette geen Harley!
- Inzicht in het onwaarschijnlijke maakt blind voor het obvieuze
- Wat heeft Wouter met Melkerts erfenis uitgespookt?
Toen ik voor de verkiezingen in mei de stemwijzer invulde, was ik rijp voor de LPF.
Nu heb ik 'm weer ingevuld: Mag ik naadloos bij de PvdA en de SP aanschuiven!???- Listen to the music
Anoniem (11-12-2002) / Bewerking RL
Life is not a race
Do take it slower
Hear the music
Before the song is overDoe toch es wat kalmer aan
Het leven is geen sport.
Voor je 't weet is 't liedje uit
En heb je niets gehoord.- Als de Amerikanen zulke kaarten gebruiken . . .
vraag je je af, waar de bommen neerkomen als ze Irak aanvallen
La Pezzoli (11-12-2002)- God wil zich nergens meer vertonen, omdat hij vervuld is van weerzin
over het handelen van zijn priesters
De Paus (13-12-2002)- Kerstwedstrijd: Schrijf een nieuwe business case voor het Vaticaan
Analyse
Het oude management denkt nog in termen van herders en schapen en ziet de Kerk als propagandist en hoeder van 19e-eeuwse normen en waarden.
De organisatie vertoont grote overeenkomst met die van McDonald's en Burger King, een centraal moederbedrijf met lokale outlets, die via franchising wereldwijd een uniform produkt aanbieden.
Produktinnovatie is al ruim een eeuw (Rerum Novarum) onderbelicht gebleven. De belangstelling van het publiek is tanende, de organisatie kalft af en in de outlets is al decennialang niet geïnvesteerd. Men kampt met gebrek aan resources en moreel verval in alle lagen van de organisatie. De eeuwenlange geobsedeerdheid met het kruis heeft tot excessen geleid, die de geloofwaardigheid van de onderneming hebben aangetast.
De 'founding father' is ondergedoken en heeft via de voorzitter van de Raad van Bestuur laten weten, dat hij niet langer met de onderneming geassocieerd wenst te worden.
Business Redesign
De voorzitter van de Raad van Bestuur probeert de schuld in de schoenen van "de mensheid" te schuiven. Daarmee diskwalificeert hij zich voor de rol van vernieuwer. Een volledige heroriëntatie, een cultuuromslag is nodig om de onderneming weer op het spoor van deze tijd te zetten. Gezien de aard van het bedrijf, liggen daarvoor twee wegen open:
- de wege des geloofs
- de weg naar een marktgerichte onderneming
De eerste biedt een simpele uitweg uit de huidige misère. De paus stelt iemand aan die op de winkel past en trekt met de hele clerus-zooi 40 jaar door de woestijn op zoek naar de wortels des geloofs. De coverage door de internationale pers levert zoveel publiciteit op, dat er spontaan wonderen gaan gebeuren. De afloop is ongewis, maar een mooie show wordt het wel en denk eens aan de TV-rechten!
De tweede weg is een weg van langere adem. Hoe krijgen we het tussen de oren, dat de Kerk een dienstverlenend bedrijf moet worden, met call-centers die 24 uur per dag, 7 dagen per week bereikbaar zijn, de zenuwcentra voor alle vragen over leven en dood en tussen hemel en aarde?
Opdracht
Beschrijf in één A-4'tje een strategie om dit zieltogend instituut weer op de kaart te zetten. Behandel daarbij in ieder geval de volgende punten:
- Managementsamenvatting (de rest kunt u weglaten)
- Doelstelling en uitgangspunten - is het kruis nog representatief voor deze tijd?
- Scope - bij voorkeur niet meer dan 100 jaar
- De bedrijfscultuur, het nieuwe credo en een nieuw logo
- De omgeving - de markt, klanten, concurrentie
- Produktassortiment, marketing & PR - wonderen
- De nieuwe organisatie - profit centers of Inquisitie? Een nieuw hoofdkantoor?
- Kansen en bedreigingen - natuurrampen, oorlogen en pestilentiën
- De financiële paragraaf - (des)investeringen, verdienpotentieel
- Overgangsmaatregelen en quick-wins - een tegenpauzin in Avignon?
Stuur uw oplossing voor 25 december 2002 naar "Osservatore Romano",
t.a.v. Mario Agnes, hoofdredacteur, E-mail Osservatore Romano, Vaticaanstad,
onder vermelding van "De Openbaring van", gevolgd door uw naam en adres.
U krijgt gegarandeerd geen antwoord, maar het blijft een uitdaging.- Tijdens de vorstperiode van afgelopen week
had ik ontzettend last van droge humor- Dexiabank - Legio-Verlease
Klanten voelen zich door de bank genomen door deze bank genomen- Nu zijt wellekome
- Mooie feestdagen en een voorspoedig 2003
- Fijne kerstdagen en een bloeiend 2003
- Kom dit jaar nog langs voor onze winteropruiming
- Wij wensen u sfeervolle kerstdagen.
Moge het nieuwe jaar u gezondheid, uitdaging en succes brengen.- Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar. Geniet van de vrijheid
- Natuurlijk krijgen jullie een Zonnebloemkaart van mij.
Niet gejat, maar eerlijk gekocht!- Ik hoop dat je een geweldig 2003 gaat beleven in vrijheid.
- Onder de sterrenhemel blazen wij witte ademwolken en stampen onze voeten
Ook vrieskou kan je warm maken- Fijne dagen
- Wij waren vandaag bij u aan de deur met bloemen maar troffen u helaas niet thuis
- Een warme kerst en een zorgeloos nieuwjaar
- Gesprekken van man tot man zijn pure tijdverspilling
- Van liefde kun je niet eten
Lastig, zo net met die feestdagen- Het Kerstverhaal - 2002 © Ronald Langereis
Copyright © Ronald Langereis (22-12-2002) - Alle rechten voorbehouden
Uit het restaurant van verzorgingshuis 'Avondrood' klonken beverige stemmen op. Alle bewoners waren daar op kerstavond verzameld om voor het slapengaan samen kerstliedjes te zingen. Alle bewoners, op één na.
Op haar kamer, aan het eind van een lange gang, zat een vrouwtje. Zij voelde zich heel eenzaam en ook heel erg ongelukkig, want zij kon geen harten meer van ruiten onderscheiden en geen schoppen meer van klaveren. Daarom was ze door haar oudste vriendin uit het kaartclubje gezet, waar ze samen al zeventien jaar in speelden. Dat was vorige week geweest en sindsdien had zij haar kamer niet meer verlaten.
Wat ze helemaal niet verkroppen kon, was dat ze in haar plaats die domme schom-mel hadden genomen, die elf jaar geleden had aangeboden voor de thee te zorgen, maar die het alleen maar om een plaats in het clubje te doen was geweest. Sinds het vrouwtje drie jaar terug problemen met haar ogen had gekregen, had dat mens haar kans geroken en nu was het zover. Nu mocht zij op haar stoel zitten. Haar vriendin had haar gevraagd, of zij voortaan de thee wou inschenken, maar dat verdomde ze.
Terwijl de oudjes beneden voor de tweede maal het 'Stille Nacht' aanhieven – halverwege de eerste keer was een verzorgster over het snoer van het elektronisch orgel gestruikeld – zat het vrouwtje er net aan te denken om dan in godsnaam de TV maar aan te zetten, toen ze plotseling werd opgeschrikt door vleugelgeruis. Voor haar stond een gedaante in een wit gewaad en omgeven door een zwak schijnsel.
'Wat kom je doen?' vroeg het vrouwtje bits. Ze dacht dat het één van de verzorg-sters was in kerstkledij, die haar kwam vragen om alsnog de kerstviering te komen bijwonen.
'Ik ben de Engel van Kerstmis,' zei de gedaante met zoetgevooisde stem.
'Op kerstavond mag niemand ongelukkig zijn en u bent veruit het ongelukkigste vrouwtje in de wijde omgeving. Daarom ben ik hier tot u neergedaald om u op te beuren.'
'Wat zeg je?' vroeg het vrouwtje. Ze was wat dovig ook.
De Engel herhaalde zijn boodschap op luide toon en voegde eraan toe, dat het vrouwtje drie wensen mocht doen. Zij mocht vragen wat zij wou.
'Ik wil helemaal niks,' zei het vrouwtje met de voor de ouderdom zo kenmerkende directheid.
De Engel vouwde even zijn vleugels samen en sprak toen vriendelijk:
'Goed, dat was uw eerste wens. Wat wenst u nog meer?'
Het vrouwtje dacht nu even na. Ze sloot haar ogen en het leek of ze in slaap sukkelde, maar na een minuut of vijf keek ze op en zei:
'Ik weet 't, ik wil de pil van Drion.'
'Maar vrouwtje,' sprak de Engel aarzelend, 'weet je wel wat je vraagt?'
'Ja,' zei het vrouwtje.
'Maar luister goed,' sprak de Engel weer, 'Ik kan je alles geven: Rijkdom, gezondheid, jeugdige schoonheid, noem maar op. Je zou weer goed kunnen zien, je zou weer goed kunnen lopen. Je zou een heel nieuw leven kunnen beginnen, maar toch vraag je om de Dood?'
'Precies!' zei het vrouwtje.
'Ook als ik u zeg, dat zelfmoordenaars niet in de Hemel komen? Dat hun ziel in het vagevuur moet branden tot aan de jongste dag?'
'Mij maak je niet bang,' antwoordde het vrouwtje, 'erger dan hier in 'Avondrood' kan het niet worden.'
'In dat geval,' sprak de Engel neutraal, 'is hiermee uw tweede wens vervuld.'
Op de salontafel voor haar verscheen uit het niets het boek van dr. Drion, een behoorlijk dikke pil.
'Dat bedoelde ik niet!' riep het vrouwtje boos. 'Ik wil de echte pil! Wat moet ik met een boek?! Ik kan niet eens meer lezen!'
De Engel liet zijn vleugels hangen en boog het hoofd.
'Uw derde wens is vervuld,' sprak hij toonloos. Hij strekte zijn hand naar haar uit. Op de open palm lag een roze dragee.
"Is dat 'm?" vroeg het vrouwtje ongelovig.
"Dat is 'm?," sprak de Engel zacht. 'Met lauw water innemen. Heel doorslikken, niet kauwen.'
Het vrouwtje lachte haar tandeloze lach. Ze nam de pil van hem aan en stopte hem in de zak van haar peignoir.
'Hoepel nou maar op,' zei ze niet onvriendelijk.
De Engel wierp haar een medelijdende blik toe en was verdwenen.
Het vrouwtje bleef even staan, waar ze stond. Toen liep ze vastbesloten naar het wandmeubel en pakte uit een laatje een grote loupe. Ze knipte de schemerlamp aan en bekeek bij het gelige licht de pil in haar hand. Een heel gewone pil, een pil zoals de bewoners van 'Avondrood' dagelijks bij handenvol tegelijk achterover sloegen. Voor hun welzijn.
'In de winkel van Sinkel,' dacht ze, 'is alles te koop. Hoeden en petten, en damescorsetten, drop om te snoepen en pillen om te poepen.'
Ze lachte wrang om de herinnering uit haar jeugd.
De pil deed ze terug in haar zak en ze borg de loupe weer in het laatje. Op de tafel lag het boek.
'Dat komt eigenlijk wel van pas,' dacht ze. 'Zo'n pil neem je natuurlijk niet zomaar in. Logisch, dat je er eerst iets over leest.'
Ze moest even plassen. Toen nam ze het boek van de tafel en legde het in het mandje van haar rollator. Ze opende de deur en keek de gang in. Er was niemand te zien op de verdieping. Na het zingen werden de bewoners beneden onthaald op thee en kerstkransjes. Ze had nog tijd.
Voorzichtig liep ze met de rollator de gang door tot ze bij de deur kwam van de kamer waar de kaartclub wekelijks bijeenkwam. Voor de zekerheid klopte ze aan, maar binnen bleef alles stil.
Uit de zak van haar peignoir viste ze haar sleutelbos en op de tast vond ze de juiste sleutel. De rollator liet ze voor de deur staan en met het boek in haar hand ging ze de kamer binnen. Ze liep naar het nachtkastje bij het bed en knipte het lampje aan.
Op de punt van het blad lagen de pillen. De domme schommel legde ze elke middag al klaar, omdat ze bang was, dat ze ze anders een keer vergeten zou. Dat kon fataal zijn, want ze had zwaar suiker en haar hart was ook niet zo best.
Het vrouwtje trok de onderste la van het nachtkastje open en legde het boek op de lege pindakaaspotten, waar de la vol mee stond.
'Echt iets voor haar,' snoof ze, 'Pindakaaspotten in een nachtkastje! Wie doet nou zoiets?!'
Steunend kwam ze overeind en bekeek de pillen. Er waren twee roze bij. Ze pakte de grootste en legde er haar pil voor in de plaats.
Toen ze weer terug was op haar eigen kamer, spoelde ze de weggepikte pil door het toilet. Ze kleedde zich uit, nam haar eigen handje pillen in en ging in bed liggen.
Voor het eerst sinds ze zich heugen kon, was ze benieuwd naar wat de komende kerstdag brengen zou. Het was nog steeds kerstavond en als door een wonder voelde ze zich niet ongelukkig meer.- Eén moment van goedgelovigheid kan maken dat u jaren schreit
- Ondraaglijk soms lijkt het bestaan. Gelukkig is er een einde aan
Joshua (23-12-2002) / RL- Dokter, ik ben levensmoe, mag ik naar de Hemel toe?
Nee meneer, het spijt me zeer, maar helaas, dat mag niet meer.
