Door de aanschaf van een PC ben ik aardig thuis geraakt in Basic.
Op mijn werk ben ik in het C=64 softwarecircuit terechtgekomen, een clubje ‘gebruikers’, herkenbaar aan de wallen onder hun ogen.
Voor mijn kinderen is de computer niets bijzonders meer. Ze doen er hoofdzakelijk spelletjes op. Sinds kort is ‘Midnight’s Magic’ populair, een flipperkast op het scherm. Zelf programmeren is ‘uit’.
De beproevingen waaraan ik mijn gezin heb blootgesteld, hebben tussen mijn vrouw en mij een aantal fundamentele dingen naar de oppervlakte gebracht, die anders latente bronnen van irritatie zouden zijn gebleven. De terugkeer van een functionerende C=64 in ons midden maakte het bespreken van ‘aandacht hebben voor elkaar’, ‘wie doet wat in het huishouden?’ en de voorrangsregels tussen de C=64 en een heel ander soort ‘midnight’s magic’ acuut noodzakelijk. Daar zijn we nog even niet helemaal uit, maar we werken eraan.
Een PC aanschaffen is een beslissende stap, waar je niet te licht over moet denken. Er kunnen werelden voor je opengaan, zonder dat je beseft dat je je daardoor afsluit voor andere.
Zou je dus een PC willen kopen, vraag je dan van tevoren af, of je bestand zult zijn tegen de verleidingen, die de tovernaarsleerling zonder interventies van hogere machten noodlottig geworden waren. Zoja, koop dan een PC.
Zonee, koop dan ook een PC, want dan heb je blijkbaar voldoende zelfkennis om te weten wat goed voor je is.
|