En we bereikten het Vuurvlammen Eiland
Aangelokt door het vuur reeds van ver,
Want er rees een mijlshoge vuurkegel op
Van de krater tot de Noordpoolster.
De blakerende gloed had ons aangetrokken,
Maar we konden nauwelijks rechtop blijven staan,
Want het hele Eiland schokte en schudde
Als een man in zijn laatste strijd op Aard.
Bovendien waren we nog niet bekomen
Van de roes van 't verraderlijk fruit
En zo daas,
Dat op 't laatst er een paar het vuur in sprongen
En we voeren weg van die plaats.
![]() |
volgende ![]() |
Publicatie, 8 augustus 1998 - Restyling, 7 november 2000
Ronald Langereis, 2009 © 27 augustus 1976