I T E M S ~ 1 2 5 1 - 1 2 7 5
- Even een vraagje
Denk even diep na.
Als je het antwoord weet, klik dan op het plaatje.- Beter een onverbiddelijk einde, dan een gebed zonder end
Hans-Wilhelm Voeller, private investor IKB, Mike Shedlock (28-03-2008)- Buffelmozzarella uit Campania bevat teveel dioxine
Voorlopig maar even genitaliaans meer. Wij hebben geen trek in zaaddodende pasta- Het doel van het leven is voor ieder mens anders.
De een werkt om te leven, de ander leeft om te werken.
De een gaat voor veel kinderen, de ander gaat voor een groot huis.
De een is tevreden met inpakwerk, de ander wil graag zijn eigen zaken regelen.
De een wil na zijn school direct aan het werk, de ander wil eerst een jaar lang zichzelf ontdekken.
Keuzes zat, durf ze maar es te maken.
Het nieuws van de dag, anonymus (2-04-2008)
En durf je vergissingen te erkennen; met een beetje geluk kom je dan een heel end.- Nu ik geschiedenis leer, leer ik dat mensen niet van geschiedenis leren
Jara (2-04-2008)
Beste Jara,
Dat heb je goed gezien, maar misschien komt dat, doordat het idee, dat je van geschiedenis iets leren kunt, niet meer is dan een idee. Geschiedenis gaat per definitie over andere mensen die in andere tijden en onder andere omstandigheden leefden dan jij en ik. Van wat die mensen dachten en deden en waarom, weten in onze tijd een paar mensen, die er een studie van hebben gemaakt, een klein beetje en daar schrijven ze een boek over. Dat boek leest niemand, behalve een paar mensen die ook geschiedenis studeren en die schrijven dan hun eigen boeken. Daarin leggen ze uit, dat in het eerdere boek een aantal zaken over het hoofd is gezien, of verkeerd wordt voorgesteld. Deskundigen zijn het nooit met elkaar eens en het beeld van de geschiedenis, zoals de meeste mensen dat hebben, is maar heel summier en feiten en fictie lopen volledig door elkaar. Eigenlijk weten de meeste mensen helemaal niets van geschiedenis. Op de vraag, wat er eerder was, de 1e of de 2e wereldoorlog, zullen ze nog wel een goed antwoord weten te geven, maar veel ingewikkelder moet het niet worden. Geschiedenis is een 'ver van mijn bed' show en het idee dat je er lering uit zou kunnen trekken, dat wil zeggen, dat je er door andere mensen vroeger gemaakte fouten nu door zou kunnen vermijden, is een illusie.
Niet alleen zijn historische gebeurtenissen niet een-op-een vergelijkbaar met wat er nu in de wereld plaatsvindt - de geschiedenis herhaalt zich niet, ze rijmt, het is al moeilijk je een scherp beeld te vormen van een situatie, waarin je zelf verkeert. Pas achteraf, als je voldoende informatie hebt verkregen, erover hebt nagedacht en je emoties hebt verwerkt, kunnen dingen op hun plaats vallen en zie je wat je is overkomen, waar het goed ging en waar het misliep. Niet altijd is dat beeld juist en/of volledig en zelden volledig juist. Je vooroordelen bepalen voor het grootste deel de uitkomst en de rest vult je fantasie aan. Mensen die samen iets hebben beleefd, of individuen die eenzelfde ervaring hebben doorgemaakt, kunnen daar heel verschillend over oordelen. Iemand heeft eens gezegd: als je twee getuigen de toedracht van een ongeluk hoort beschrijven, vraag je je af, hoe het dan met de geschiedenis zit.
Als in een maatschappij een bepaalde opvatting overheerst, is het voor iemand die meent dat het verkeerd moet aflopen, erg moeilijk aandacht te krijgen voor zijn standpunt, laat staan dat hij erin slaagt de algemene mening om te buigen en een rampzalige afloop te voorkomen. Hij kan erop wijzen, dat er in het verleden net zoiets is gebeurd, misschien zelfs meerdere keren, en dat de afloop in alle gevallen desastreus was, men zal hem uitlachen, bedreigen, uitstoten, aanklagen, veroordelen en uiteindelijk loopt hij zelfs kans door een gek te worden vermoord. Als er tenslotte gebeurt, waar hij jaren voor gewaarschuwd had, richt de woede zich meestal op hem en in de geschiedenisboekjes wordt hij vermeld als de aanstichter van al het kwaad dat de mensheid heeft getroffen.
Kijk, nu hebben we toch iets van de geschiedenis geleerd.- Antilliaanse uitdrukkingen en gezegdes
Meer 'kort Antilliaans' op pg.42, Nº 1046.
- In mijn lijf geen mayonaise
- Daar brand ik mijn ballen niet aan
- Een gegeven paard moet je niet in de kont kijken
- Een held op flip-flops
- Met je broek in je hand kom je door het ganse land
- Van de weewee in de bijstand raken
- Met je pik in het zand zitten
- Tussen de wal en de sloot vallen
- Zij lust er wel pappi van
- Iets op de lange banaan schuiven
- Je buitenbeentje voorzetten
- Paarden voor de zwijnen werpen
- De hond in de pot stoppen
- Met een olifant op een mug schieten
- Een plas op de plaats maken
- Vrijheid, blijheid en moederschap
- Iemand op zijn teentjes betrappen
- Hij is voor geen kleintje vervaardigd
- Voor elk bolletje is wel een holletje
- Mannen achter het stuur
the Cappuccinobar, Geoffrey Littman (4-04-2008)
Toen ik vanmorgen naar kantoor reed over de A4, keek ik toevallig even naar links en zag een vrouw in een splinternieuwe BMW met minstens 150 voorbijscheuren. Ze had de achteruitkijkspiegel naar zich toegedraaid en was bezig haar ogen op te maken!
Heel even wendde ik mijn blik af en toen ik terugkeek zat ze half op mijn baan, druk in de weer met haar mascara, en ze remde!
Ik schrok me rot en daardoor glipte mijn scheerapparaat uit mijn hand en sloeg het broodje ei uit mijn andere hand. Met mijn knieën tegen het stuur probeerde ik de wagen in het rechte spoor te houden en in de consternatie gleed mijn mobieltje van mijn schouder, precies in het koffiebekertje tussen mijn benen. De hete koffie gutste over m'n kruis en brandde Lange Jaap en de Tweeling. Ik gaf een schreeuw, waardoor mijn sigaret uit mijn mond viel; m'n overhemd naar de klote en ook nog een belangrijk gesprek verbroken!
Die kutwijven achter het stuur!- Krijg nou wat! Bernanke houdt de US-economie in de lucht! Maar voor hoelang nog?
Keith Taylor, Mish (07-04-2008)
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air,
They fly so high, nearly reach the sky,
Then like my dreams they fade and die.
[Originally written in 1919 by Jaan Kenbrovin (James Kendis, James Brockman, and Nat Vincent) and John William Kellette]- Met de huidige stand van het onderwijs
Wordt een student alleen nog door een wonder wijs- Ik snap die kritiek op Mugabe niet. Hij heeft 't toch maar voor elkaar gekregen,
dat alle inwoners van Zimbabwe in een paar jaar tijd miljardair zijn geworden!- Moet je iemand uit Vaals als een grensgeval beschouwen?
- Het moest ervan komen
Amsterdams debatcentrum Felix Meritis aangetast door zwamvorming
Het Parool (18-04-2008)- Bij de crematie was de overledene de enige die rookte
- Hip schoeisel voor wie in de vakantie een scootertje huurt: vespadrilles
- Het mysterie van het heilige geluid
The Cappuccinobar, Geoffrey Littman (17-05-2008) / Vert. RL
Een man rijdt over een landweg, als opeens, vlakbij een klooster, zijn motor afslaat.
Hij loopt erheen, klopt op de deur en zegt: "Ik heb motorpech. Zou ik hier misschien kunnen overnachten?"
De Monniken bieden hem een gastvrij onthaal, geven hem te eten en ze weten zelfs de motor weer op gang te krijgen.
Terwijl de man probeert de slaap te vatten, hoort hij ongewone klanken, een geluid dat in niets lijkt op wat hij ooit van zijn leven eerder gehoord heeft.
Het doet hem denken aan een Sirenenzang, die eens Odysseus er bijna toe verleidde zijn schip op de klippen te sturen.
Die nacht doet hij geen oog dicht. Hij ligt maar te woelen en te draaien en probeert te bedenken wat het kan zijn dat zo'n betoverend geluid voortbrengt.
De volgende morgen vraagt hij aan de Monniken wat dat voor geluid was, maar die zeggen: "Dat mogen wij je niet vertellen. Jij bent geen Monnik."
Geheel ontdaan ziet de man zich genoodzaakt afscheid te nemen.
Jaren later, omdat hij het geluid nooit uit zijn hoofd heeft kunnen zetten, keert hij terug naar het klooster en smeekt opnieuw om de verklaring.
De Monniken antwoorden: "We mogen het je niet vertellen. Jij bent geen Monnik."
De man zegt: "Als ik alleen achter de oorsprong van dat onbeschrijflijk mooie geluid kan komen door Monnik te worden, alsjeblieft, maak dan een Monnik van me."
De Monniken antwoorden: "Je moet over de wereld gaan en ons vertellen hoeveel grashalmen er zijn en het exacte aantal zandkorrels. Als je het antwoord op deze vragen vindt, zul je een Monnik zijn."
En de man zet zich aan zijn taak.
Na jaren zoeken en oud en grijs keert hij weer en klopt op de deur van het klooster. Een Monnik doet open en leidt hem naar een zaal waar alle Monniken bijeen zijn.
"Op mijn zoektocht naar de bron van dat schitterende geluid heb ik de aarde bereisd en gevonden wat u mij vroeg:In opzet verkeert de wereld in een staat van voortdurende verandering. Alleen God kent het antwoord op uw vragen. Al hetgeen een mens kan kennen is zichzelf en dan slechts als hij eerlijk is en bespiegelend en bereid af te doen met alle zelfbedrog."De Monniken antwoorden: "Gefeliciteerd. Je bent een Monnik geworden. Nu zullen wij je de weg wijzen naar het mysterie van het heilige geluid."
De Monniken leiden de man naar een houten deur en daar zegt de overste: "Achter deze deur ligt de openbaring."
De Monniken overhandigen hem de sleutel en hij opent de deur.
Achter de houten deur bevindt zich nog een deur, een deur van steen.
De man krijgt de sleutel van de stenen deur aangereikt, hij opent hem en staat voor een deur van robijn. En zo gaat het voort. Hij krijgt de sleutels van een deur van smaragd, van parelmoer en van diamant. En uiteindelijk staan zij voor een deur van zuiver goud. Het geluid klinkt nu heel helder en krachtig.
De Monniken zeggen: "Dit is de laatste sleutel van de laatste deur."
De man is tot het uiterste gespannen. Achter deze deur ligt de vervulling van zijn levenswens!
Met bevende handen ontsluit hij de deur, hij draait de knop om en langzaam duwt hij de zware deur open. Op zijn knieën vallend aanschouwt hij in opperste verwondering de bron van het betoverende en hartroerende geluid .....
(muizerover)- Razende reuzenratten
Info: de Volkskrant (23-05-2008) / Tekst RL
De werkelijkheid overtreft weer eens de stoutste fantasie. Het grensgebied van India, Birma en Bengalen is getroffen door een rattenplaag, niet zomaar een plaag, maar één die maar eens in de vijftig jaar voorkomt. Dat hangt samen met het eens in die periode tot bloei komen van de bamboe (canna bacifera, oftewel vruchtdragende bamboe) en het is weer zover.
Na de bloei produceert deze bamboesoort een vuistgrote vrucht en daar zijn de bamboeratten dol op. Het beestje (Cannomys badius, oftewel de bamboemuis) wordt normaliter niet groter dan 15-25cm lang en is niet erg schadelijk, maar als ie van de bamboeappels eet verandert ie in een allesverslindend monster. De ratten worden er niet alleen veel groter van, maar ook zo geil als een dweil en ze beginnen zich als gekken voort te planten. In normale tijden hebben ze twee nesten per jaar, maar op een menu van bamboeappels maken ze elke maand een nest met elk een minimum van zo'n twaalf jongen. Binnen de kortste keren is er een rattenexplosie, ook omdat de mannetjes die anders een deel van hun eigen jongen opvreten daar nu geen behoefte aan hebben. Ze eten zich dik en rond en zijn bovendien waarschijnlijk volkomen stoned.
Als alle bamboeappels op zijn, begint het uitgegroeide rattenlegioen aan alles wat verder eetbaar is, in de eerste plaats natuurlijk landbouwgewassen. Boeren die met voldoening de zon zagen ondergaan over hun rijkbeplante akkers, staren de volgende ochtend vertwijfeld naar een kaal stuk land. Voor de bevolking van het getroffen gebied betekent dat, dat ze dit jaar geen eten hebben en de komende jaren ook niet, want de ratten vreten ook het zaaigoed op.
Volgens een 93-jarige Birmese boer, die zich de plaag van 1959 nog herinnert, waren de ratten toen "zo groot als varkens". Dat mag dan overdreven lijken, het geeft wel aan hoe de bevolking vroeger, toen er nog geen internationale voedselhulp bestond, dergelijke rampen overleefde, op een dieet van gebraden rat.
Maar in al die duizenden jaren dat dit verschijnsel zich nu al elke halve eeuw voordoet, is blijkbaar nog nooit iemand in die contreien op het idee gekomen de bamboeappels te verzamelen om de ratten voor te zijn en ze zelf op te eten. Dan waren Noord-India en Birma nu misschien bevolkt door een reuzengeslacht, dat zich eens in een mensenleven te buiten ging aan een massale seksuele uitspatting. Nu is het daarvoor te laat, niemand zit daar te wachten op een bevolkingsexplosie en áls iemand alsnog een ingeving mocht krijgen de appels van de later bloeiende bamboe te oogsten, dan zouden ze eerder voor biobrandstof gebruikt worden dan als afrodisiac.- Het laatste nieuws
Eigenwijsheid, Een boodschapper (27-05-2008)
- Er bestaat geen foute weg, het is alleen een andere weg
- Al dat is is, maar bij het ontbreken van iets anders, is is niet meer
- 'Ik ben' kan je alleen begrijpen als je weet, wie 'ik' is
- Alles is er al, dus ga niet ontdekken wat dat is. Herinner [je] het alleen
Beste boodschapper,
Over wijsheid hebben wij het uitgebreid gehad in item 1006. Misverstand, met als conclusie: 'De wijze is als een wegwijzer, maar het opschrift is in een onbekend alfabet geschreven en waar hij heenwijst is geen weg te zien...'
Kortom, wijsheid is mooi, maar als je zelf al niet over de nodige wijsheid beschikt en over enig relativeringsvermogen, heb je er in het dagelijks leven niets aan. Neem bijv. de eerste stelling: 'Er bestaat geen foute weg.' Elk weldenkend mens zal meteen zeggen, 'Onzin' en je uit eigen ervaring tientallen voorbeelden kunnen noemen van zijn, haar, of andermans foute keuzes of beslissingen die achteraf tot zeer ongewenste uitkomsten leidden.
Een wijze zal er vervolgens op wijzen dat uit ongewenste situaties 'leermomenten' te halen zijn, die leiden tot bewustzijn, persoonlijke groei en nieuwe keuzes, waarvan ook weer alleen achteraf kan worden vastgesteld, of ze 'goed' of 'fout' waren. Daarbij moeten we vaststellen, dat er geen absoluut 'goed' of 'fout' bestaat, omdat wij, de mensen en het nageslacht degenen zijn die iets tot 'goed' of 'fout' bestempelen, afhankelijk van de waan van de dag. Bovendien zijn mensen het onderling nooit voor 100% met elkaar eens over goed en fout, deels omdat ieders werkelijkheid anders is en deels omdat er over dingen gepraat wordt, zonder dat men zich bekommert om definities van de gehanteerde begrippen. Zo ontneem je je zelfs de kans om samen vast te stellen, dat je het met elkaar eens bent!
De wereld biedt geen vastigheid en ons hele normen- en waardenstelsel is van eigen makelij, dus sterk gebonden aan plaats en tijd en onderhevig aan eindeloze reconstructie en vernieuwing. Wat vandaag waar is, of goed, was gisteren vals of slecht en zal dat morgen weer zijn. De enige menselijke waarheid is het antwoord op de vraag, of wij in staat zijn zo te leven dat wij ons kunnen blijven voeden en voortplanten binnen de grenzen die de natuur ons stelt. Alles wat wij daar nog aan cultuur aan weten toe te voegen, of in stand te houden is meegenomen, maar niet strikt noodzakelijk.
Als je dan ziet, hoe wij met onze groeiende wereldbevolking en het paradigma van ongebreidelde, economische groei roofbouw plegen op de natuurlijke wereld, dan zijn wij al enkele decennia in 'overshoot', d.w.z. we verbruiken meer dan de wereld ons kan geven zonder blijvende schade te lijden en dus zijn we met z'n allen op de verkeerde weg. Als je daarvan zegt: er is geen foute weg, alleen een andere, moet je er wel bij zeggen, dat die andere weg de weg naar het einde is. En als de mensen dat zouden inzien, zouden ze die weg bij voorkeur vermijden, wat binnen het stelsel van menselijke normen en waarden zoveel zou betekenen, als een erkenning dat de weg waarop wij ons nu bevinden een 'foute' weg is en niet zomaar een willekeurige 'andere'.
Tot slot een welgemeend advies. In de loop van de menselijke geschiedenis is gebleken, dat het niet verstandig is jezelf als 'een boodschapper' te presenteren. Je bent dan weliswaar gestuurd door een ander en zelf niet verantwoordelijk voor de inhoud van het bericht dat je brengt, maar de ontvanger heeft daar niet altijd een boodschap aan. Als het bericht hem onwelgevallig is, is het de boodschapper die het moet ontgelden.- Wie moet zich nu beledigd voelen?
hebergeurimage, Cannetoise (31-05-2008)- Het camera-incident in de Melkweg
Je moet je nooit laten aankondigen door een komiek met een hazelip
Theo Maassen over Jan Jaap van der Wal, de Volkskrant (2-06-2008)
De moraal:
Wat onder de rokken van het CDA vaak opzettelijk vergeten wordt, is dat de vrijheid van meningsuiting en de grenzen van het betamelijke nooit samen door een deur zullen kunnen. Wie de vrijheid van meningsuiting vooropstelt, kan zich vinden in de uitspraak: 'In een democratie heeft niemand het recht zich niet beledigd te voelen.'
Van een komiek / cabaretier verwachten we niet anders, dan dat hij heilige huisjes vertrapt en politiek incorrecte dingen zegt, soms zelfs op een onbetamelijke manier. Daar lachen we dan om, zolang hij zelf maar achter de spiegel blijft staan, die hij ons voorhoudt. Stapt hij plotseling door de lijst en overschrijdt hij de magische grens tussen realiteit en illusie, dan schrikt iedereen zich wild, vooral als hij doet alsof die grens zelf een illusie is. Hij is dan beslist grensverleggend bezig en zeker als hij in zo'n situatie geweld gebruikt - het laatste taboe.- In een hel bestaat geen toeval
Alles is tot in detail gepland, zodat geluk is uitgesloten
Zo beschouwd, kun je zeggen dat de mens in zijn streven naar zekerheid en perfectie uiteindelijk de wereld altijd tot een hel zal maken, tot iemand uit pure verveling, walging of kwaadaardigheid, maar waarschijnlijk eerder uit onwetendheid of onnozelheid een spaak in een efficiënt draaiend wiel steekt en een fantastisch ongeluk creëert. - Op de post en de krant kun je niet meer voor 100% rekenen,
maar de bezorging van ongewenst reclamedrukwerk verloopt feilloos- EK 2008
HasseBassie leef je nog? Ieja - deja
Nederland - Italië: 3 - 0 (9 juni 2008)
Ja mevrouw ik ben er nog, ieja - deja
Nederland - Frankrijk: 4 - 1 (13 juni 2008)
De eerste ronde deed ik fluitend,
Nederland - Roemenië: 2 - 0 (17 juni 2008)
Maar op Hiddink liep ik stuk.
Nederland - Rusland: 1 - 3 (21 juni 2008)
Ieja deja - Poef!
Bekijk ook het verloop van het EK 2004 - Nº 38-930 en van het EK 2012 - Nº 61-1509.- Door zijn natuurlijke leiderschapskwaliteiten kreeg Bos
binnen het Ministerie van Financiën al snel de bijnaam 'Wouter R. de Boss'- Gaan de Ieren ons behoeden voor een Europese Sovjet-Unie?
Gisteren, 12 juni, mochten de Ieren - als enig volk in Europa - per referendum beslissen over het lot van de nieuwe Europese Grondwet, die geen Grondwet mag heten, het zg. Verdrag van Lissabon. De eerste versie van die Grondwet werd in 2005 verworpen door de bevolking van Frankrijk en Nederland (ruim 60% tegen).
Na een jaar kreunen en steunen bedachten de Europolitici een list om toch hun zin door te drijven: we strepen het woord 'grondwet' door, halen hier en daar een paar passages weg en we proberen het langs een andere weg opnieuw. De grote truc was dat het nu niet meer nodig was per referendum de goedkeuring van de bevolking te vragen, het ging immers niet om een grondwetswijziging. Zodoende kon de goedkeuring door de regering en volksvertegenwoordiging van de aangesloten landen worden verleend en in die kringen is de steun voor Europa aanzienlijk groter, want op dat niveau is de nationale politiek vervlochten met de werkelijke machtscentra, de grote banken en het multinationale bedrijfsleven.
Ondanks de huidige kredietcrisis, de exploderende olie- en voedselprijzen en de daardoor stijgende inflatie, heerst op topniveau nog steeds een ideologie van 'hoe groter, hoe mooier' en een streven naar ongebreidelde, economische groei. Hoe groter de Europese Unie, hoe groter haar macht; hoe minder formele, interne belemmeringen, hoe makkelijker de politieke elite haar zin kan doordrijven en hoe minder ze rekening hoeft te houden met wat er onder een groot deel van de bevolking van de lidstaten leeft.
Omdat zij er zelf heilig in zeggen te geloven dat wat zij doen uiteindelijk het beste zal zijn voor iedereen hebben ze voor zichzelf een acceptabel excuus om de democratische beginselen met een flinke scheut opportunisme te verdunnen, desnoods - als het er op aankomt - even aan de kant te schuiven. Het gaat om het algemeen belang, tenslotte. Zonder dat expliciet te willen, zet de politieke elite op die manier de deur wagenwijd open naar een ondemocratisch Europa, een superstaat die door een elite geregeerd wordt, net als dat in de vroegere Sovjet Unie het geval was.
Voordat de Grondwet, die geen Grondwet mag heten, volgens planning per 1 januari 2009 kan worden ingevoerd, valt er nog één drempel te nemen: ALLE lidstaten afzonderlijk moeten het Verdrag van Lissabon hebben geratificeerd. En daar zouden de mooie plannen wel eens spaak kunnen lopen, want als één van de 27 Eurolanden NEE zegt tegen het verdrag, is het voor de hele Unie van de baan.
Terwijl de inkt van de Franse handtekening onder het Verdrag al droog is en de Nederlandse, ondanks de duidelijke afwijzing door de bevolking in 2005, de 'ondertekenpen' al in de aanslag houdt, kwam de Ierse er niet zo makkelijk mee weg. In de Ierse Grondwet staat zwart op wit dat voor elke wijziging in EU-verdragen de bevolking bij referendum moet worden geraadpleegd, geen ontkomen aan. Zo kunnen drie miljoen Ieren "het feestje" voor bijna een half miljard Europeanen verstoren.
Vanavond, 13 juni, als iedereen naar Nederland-Frankrijk kijkt (toeval bestaat niet), weten we hoe de Ieren over hun en onze toekomst hebben beschikt. Spannend!
Laatste nieuws: 14:14u, BBC (13-06-2008): Irish Minister says EU vote lost - Sláinte!
Nu Oranje nog! Nou, en hoe dat afliep hoef ik Ú niet te vertellen.- Wouter Bos leidt zieltogende PvdA een doodlopende steeg in
Op een congres in Breda hield Wouter zijn partijgenoten voor: "[Integratie] is de grote nieuwe sociale kwestie in de Nederlandse samenleving. Het is de sleutel terug naar de harten van de mensen. Ik zal er dus ook zelf leiding aan blijven geven."
Wel gaf hij toe dat het moeilijk zal worden om de islam een goede plek in de maatschappij te geven en tegelijkertijd Nederlandse verworvenheden te verdedigen.
Wie krijgt er geen kromme tenen bij het horen van zulke zalvende draaikonterij? PvdA'ers blijkbaar niet. Die laten zich met een bos sleutels tot de harten van de mensen het bos insturen met de opdracht de integratie van nieuwkomers eens piekfijn te gaan regelen, hoewel uit diverse onderzoeken naarvoren komt, dat alle inspanningen ten spijt de kloof eerder groter is geworden. Het is verknoeien van tijd, belastinggeld en energie.
En Wouter wil er leiding aan blijven geven, omdat ie het zo belangrijk vindt. Maar wat wil ie dan eigenlijk? Staat hij pal voor de Nederlandse verworvenheden, of gaat ie daarmee sjoemelen om de islam een goede plek in de maatschappij te geven? Zou de onduidelijkheid daarover mede een reden zijn, dat de PvdA het onder zijn niet al te inspirerende leiding zo allerbelabberdst doet in de peilingen? Waarom zou een partij die zich van oudsher richtte op welvaartsverbetering voor de werkende klasse zich opwerpen als kampioen voor vertegenwoordigers van een geloof, om die te "helpen" tegen hun zin te integreren? Is Wouter het spoor bijster?
Als minister van financiën weet Wouter dondersgoed dat het er met de westerse economieën momenteel minder goed voorstaat, dan hij in het openbaar wil toegeven. De banken hebben miljarden vergokt met Amerikaanse hypotheekleningen en worden door de Centrale Banken overeindgehouden. Ze hebben te weinig geld en lenen wordt dus duurder, de waarde van effecten en vastgoed daalt, de prijzen van voedsel en transport stijgen, vrachtwagenchauffeurs blokkeren de wegen, streekbuschauffeurs staken voor een hoger loon, terwijl topmanagers zich buitensporig verrijken. De doorsneeburger ziet zijn welvaartsniveau achteruitgaan en dat betekent op termijn geheid meer stakingen en sociale onrust. In zo'n situatie is "integratie" wel het laatste waar mensen zich druk om willen maken, een non-issue, wat het overigens altijd al was.
Als de PvdA zich door Wouter deze kant op laat sturen, zullen de harten van de mensen niet voor haar opengaan. Integendeel, de PvdA zal niemand thuis treffen en de enige die ze er tegenkomt is zichzelf - bij de volgende verkiezingen.Bij PvdA draait voortaan alles om integratie, De Telegraaf (14-06-2008)
Vervolg - 2 augustus 2010Cohen vroedvrouw van een rechts kabinet, het Parool (2-08-2010) – (Vervolg, zie pag.56 Nº 1398)
En ja hoor, daar kwamen ze, die volgende verkiezingen, op 9 juni 2010. De PvdA was in de peilingen [van Maurice de Hond] teruggezakt naar 15 zetels, nadat Wouter het kabinet Balkenende IV had laten struikelen over de terugtrekking van het NL contingent uit Uruzgan.
Wouter zag het niet meer zitten. Hij wilde zich aan zijn gezin wijden, zei hij en opeens was daar de oprechte amateur, Job Cohen, die de burgemeestersketting van Amsterdam afwierp en het estafettestokje van Wouter in gestrekte draf overpakte in de race voor het premierschap (zie ook pag.56 Nº 1393).
Er ging een schok door het land. Job Cohen! Die doodeerlijke, integer overkomende integratiespecialist! De aandelen van Douwe Egberts [Sarah Lee] stegen met de dag en even leek het of de Partij van de Armoe de grootste zou worden, want zo zweverig was het kiezersvolk geworden door alle commotie.
Maar Job struikelde al bij de eerste horde, een gesprekje in Nova met Toine Huys over 'de economie' en ook bij volgende gelegenheden - voorzover Job zich buiten durfde vertonen - bleek hij niet de man, waar de kiezer op zat te wachten. En zo gebeurde het dat de VVD bij de verkiezingen net één zeteltje meer haalde dan de PvdA en Job had het nakijken. Zo is de PvdA niet alleen het premierschap misgelopen, maar door Jobs politiek gestuntel tijdens de informatierondes ook nog de deelname aan een nieuw kabinet.
Hoe kon dat nou toch gebeuren? In het Parool vinden we de volgende analyse:De enige op papier nog haalbare variant waar Cohen heil in ziet, is een kabinet van VVD, PvdA en CDA aangevuld met D66 en GroenLinks. De kans daarop is nu nul. Voor Cohen dreigt wat bij zijn kandidaatstelling in maart slechts een theorie leek: de oppositie.Femke en Alexander hebben Job in feite al afgeschreven, gepikeerd omdat hij hun enige kans op regeringsdeelname verspeelde. Zij hebben al van nabij kunnen ervaren dat Job niet vooraanstond, toen de politieke talenten werden uitgedeeld. De PvdA zelf moet, na de aanvankelijke juichstemming, nog durven erkennen dat ze met een kat in de zak zitten opgescheept. Als dat inzicht eenmaal doorbreekt, kunnen ze hem altijd nog aanbieden om stadsdeelvoorzitter te worden van Amsterdam-West. De thee staat al klaar.
Waar ging het mis? Feitelijk meteen bij het begin. Een belangrijke reden zich te melden als lijsttrekker was het gebrek aan tegenspel dat zijn PvdA aan Wilders had geboden. Maar het thema integratie speelde geen rol, de campagne ging over de economie. Een onderwerp waar Cohen niets mee heeft, laat staan iets van weet. Tel daarbij zijn blanco cv als het gaat om campagnevoeren en zijn moeizame campagnestrijd is verklaard.
De chagrijnige oud-burgemeester zonder noemenswaardige ervaring als volksvertegenwoordiger zal zich moeten onderscheiden tussen Roemer (SP), Pechtold (D66) en Halsema (GL). Een baan die door een vriend van Cohen in maart werd omschreven als 'zijn nachtmerrie'.
