Dorrestijns rondeel
Wie zijn medemensen kent
Ik begreep uit je reaktie van de week, dat ik met mijn verwijzing naar 'Dorrestijns rondeel' een slapende hond in je wakker maakte, wiens honger naar meer informatie nog steeds niet gestild zal zijn.
Als je geabonneerd bent op de VPRO-gids zul je weten dat Gerrit Krol zijn wekelijkse bijdrage op pagina 2 beëindigde, zodra hij voldoende aardige stukjes bij elkaar geschreven had om er een bundeltje mee te vullen.
Dorrestijn is daar een treffend voorbeeld van. Zijn stukjes dragen de titel "UITHOLLING OVERDWARS".
In zijn stukje "Therapie III" schrijft hij het volgende:
… (De groep) had de grootste moeite de waarheid en de werkelijkheid onder ogen te zien. Toen ik haar eens kwalificeerde als een verzameling kneusjes, brak de hel los.
… Daarom lijkt het me leerzaam deze analyse te besluiten met een van mijn sympathiekste verzen waarin mijn visie op de medemens doorklinkt.
Wie zijn medemensen kent
[voetnoot]
inhoud
Rondelen & Rondellen
Meer poëzie
Rondelen
Rondellen
Rondelen
Publicatie 22 oktober 2000
Ronald Langereis - 1978 © 2009 - Amsterdam
3 mei 1978
Beste GJ,
Daarom werp ik je nog een hapklaar brokje toe.
[zie voetnoot]
Hij werd opgevolgd door Hans Dorrestijn, een jongen die een hele nare jeugd gehad schijnt te hebben.
Nog niet zo lang geleden plachten mannen - waarom vrouwen overigens niet, of veel minder vaak? - met dergelijke hemelschreiende jeugdervaringen schrijvers te worden.
En niet zomaar ordinaire leegschrijvers, nee, voor ze hun impetus verloren, hadden ze minstens een plank vol dikke schandaalromans gepubliceerd.
Neem een Henry Miller, neem een Wolkers: Altijd goed voor een warm gevoel in de derde oksel.
Maar sinds in dit geëutrofieerde milieu de schaamschimmel van de psychotherapie begon te woekeren, is dit rechtstreekse verband verbroken.
Het heeft blijkbaar plaatsgemaakt voor een delicaat samenstelsel van onderling afhankelijke evenwichten, waarvan de feed-back-vermogens ernstig beperkt zijn doordat de communicatiekanalen met psychisch blaaswier verstopt zitten.
Het is duidelijk dat hij een veel dikkere straal uit zijn literaire kraan had kunnen krijgen, als hij niet in therapie was gegaan. Jammer, nu druppelt hij elke week een beetje.
In onze therapiegroep bevond zich een figuur van abnormale lengte. Telkens als hij daarover zijn nood klaagde, begonnen alle leden van de groep hem te verzekeren dat er niets aan de hand was.
'Ben je mal, jij lang?!'
'Je bent alleen maar lang omdat je denkt dat je lang bent.'
'Een mens is zo lang als hij zich voelt.'
En meer van zulk soort waanzin. Ik dacht altijd bij mezelf: 'Lange darm, stoot je kop niet tegen de deurpost.'
En onze therapeute was ons behulpzaam met het opzetten van die al te roze bril. Zij ging er in haar therapie van uit dat de mens goed is.
Ik zing het altijd met grote opgewektheid en ik laat het meestal volgen door de song 'We shall overcome'.
Dorrestijns rondeel
die slikt geen vitaminepillen,
maar strychnine zou hij willen
die ernstig zijn gezondheid schent
wie zijn medemensen kent
hij nam uiterst giftig moederkoren
en zou lachende de doodsklok horen
wie zijn medemensen kent
die ziet men heus geen appel schillen
die slikt geen vitaminepillen
maar kopergroen, sulfaat, carbid
en een doodsstrijd had hij niet
die was een fluitje van een cent
voor wie zijn medemensen kent.
Stellig geen meesterwerk, maar er zitten een paar leuke gedachtenkronkels in, overdwars natuurlijk en modieus pessimistisch.
Want eigenlijk wil hij met zijn stukjes alleen maar zeggen:
'En Dorrestijn gaat nooit verloren, falderalderiere ...'
Een onbewuste associatie. D. blijkt de schrijver van het 'Anti-honden-boek'! Dat moet ik ergens gelezen hebben.
hef nu het glas
medeleven
van de hemel
afscheid
elementen
dorrestijns rondeel
De reis van Maelduin - Tennyson
1965 - Gedichten - 2004
Poems of Love and Death
Proza
Ouwewijvenverhalen
de Zetel van de Ziel
Brieven
Amsterdams drama
De liefde en de eerste PC
Romance - Stories from King Arthur's court
Onwijs wijze uitspraken
zOnder de sluier
Email: lagedor