Het avontuur van Maelduin de zeevaarder

“The voyage of Maeldune”

h e i l i g e

En we bereikten het Eiland van een Heilig Man
Die eertijds voer met Sint Brandaan.

Sindsdien had hij geleefd op dit Eiland,
Vijftien winters twintigmaal.
Zijn stem was heel diep,
En lankmoedig was zijn oogopslag.
Zijn witte haar viel neer op zijn hielen
En tot op zijn voeten hing zijn witte baard.
En hij sprak tot mij:

Maile Duin! O, Maile Duin,
Zou je de band van je eed maar niet slaken?
Gedenk toch het Woord van de Heer onze God,
Toen Hij sprak: "Mij is de wrake !"
Zijn vaderen doodden de jouwe
In oorlog of in tweegevecht;
Jouw vaderen doodden de zijne.
Een leven voor een leven: Is dat recht?
Jouw vader versloeg eens de zijne.
Neemt 't moorden dan nimmer een eind?
Keer terug naar het Eiland van Finn
En begraaf het verleden voor eens en altijd !

En we kusten de zoom van zijn baard
En we baden,
Zoals we hem zelf zijn gebed hoorden doen
En de heilige zegende ons
En berouwvol gestemd vertrokken we toen.

vorige

volgende

Publicatie, 8 augustus 1998   -   Restyling, 7 november 2000
Ronald Langereis, 2009 © 27 augustus 1976